Jewish history (or the history of the Jewish people) is the history of the Jews, and their religion and culture, as it developed and interacted with other peoples, religions and cultures. Although Judaism as a religion first appears in Greek records during the Hellenistic period (323 BCE – 31 BCE) and the earliest mention of Israel is inscribed on the Merneptah Stele dated 1213–1203 BCE, religious literature tells the story of Israelites going back at least as far as c. 1500 BCE. The Jewish diaspora began with the Assyrian conquest and continued on a much larger scale with the Babylonian conquest. Jews were also widespread throughout the Roman Empire, and this carried on to a lesser extent in the period of Byzantine rule in the central and eastern Mediterranean. In 638 CE the Byzantine Empire lost control of the Levant. The Arab Islamic Empire under Caliph Omar conquered Jerusalem and the lands of Mesopotamia, Syria, Palestine and Egypt. The Golden Age of Jewish culture in Spain coincided with the Middle Ages in Europe, a period of Muslim rule throughout much of the Iberian Peninsula. During that time, Jews were generally accepted in society and Jewish religious, cultural, and economic life blossomed.
تاریخ یهود (یا تاریخ قوم یهود) تاریخ یهودیان و دین و فرهنگ خود است، به عنوان آن را توسعه و با سایر مردم، مذاهب و فرهنگ ها در تعامل هستند. اگرچه یهودیت به عنوان یک دین برای اولین بار در سوابق یونانی به نظر می رسد در طول دوره هلنی (323 پیش از میلاد - 31 پیش از میلاد) و اولین اشاره از اسرائیل در مرنپتاه دستگیره مورخ 1213-1203 پیش از میلاد محاط، ادبیات مذهبی داستان بنی اسرائیل رفتن حداقل می گوید تا آنجا که ج. 1500 سال پیش از میلاد. مهاجر یهودی با فتح آشور آغاز شد و در مقیاس بسیار بزرگتر با فتح بابل ادامه داد. یهودیان نیز در سراسر امپراتوری روم گسترده بود، و این در به میزان کمتر در دوره حکومت بیزانس در مرکز و شرق مدیترانه انجام شده است. در 638 CE امپراتوری بیزانس کنترل شام از دست داد. امپراتوری عربی و اسلامی تحت خلیفه عمر را فتح بیت المقدس و سرزمین بین النهرین، سوریه، فلسطین و مصر است. عصر طلایی فرهنگ یهودی در اسپانیا با قرون وسطی در اروپا، یک دوره از حکومت مسلمانان در سراسر بسیاری از شبه جزیره ایبری همزمان شده است. در آن زمان، یهودیان به طور کلی در جامعه پذیرفته شدند و زندگی مذهبی، فرهنگی، و اقتصادی یهودیان شکوفا شد.